لذت امیر المومنین علی علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

لذت امیر المومنین علی علیه السلام

یکی از یاران امیر المومنین علی (ع) حکایت می کند :‌ خدمت امیر المومینین علی (ع) در نخلستانی بودیم که ایشان در آن قناتی حفر می کردند . ظهر از قنات بیرون آمدند ،‌ نماز خواندند و فرمودند :‌ غذایی برای خوردن هست ؟‌ گفتم :‌ کدوی پخته داریم . فرمودند :‌ بیاور .
می گوید :‌ مقداری کدوی پخته برای ایشان آوردم دست مبارکشان را با آبی که از چشمه ای شنی بیرون می آمد شستند و مشغول غذا خوردن شدند . در این حال ،‌ گاهی می فرمودند :‌ لعنت خدا بر آن کسی که به واسطه شکم به جهنم رود . به راستی هم لعنت خدا بر چنین فردی باد و نیز بر کسی که به واسطه حسد ،‌ جاه طلبی ،‌ غیبت ،‌ تهمت و ... جهنمی می شود .

او ادامه می دهد :‌ حضرت ناهار خود را میل فرمودند و آن گاه به داخل قنات بازگشتند و کلنگی زدند اتفاقا به سنگی خورد . در این حال آب گل آلود فوران کرد به حدی که تا محاسن ایشان بالا آمد لذا نتوانستند به کار ادامه دهند و از قنات خارج شدند . در این هنگام فرزندان و خویشاوندان ایشان که برای دیدن حضرت آمده بودند ،‌با مشاهده به ثمر رسیدن آن قنات ،‌ شادمان شدند .

حضرت در همان حال فرمودند :‌ قلم و دوات بیاورید وقف نامه اش را نوشتند و فرمودند :‌ بچه ها و خویشان من ،‌ چشم داشت به این قنات نداشته باشند ،‌این قنات مال فقراء‌ و بیچاره هاست .

توجه کنیم :‌ ‌‌‌لذت امیر المومنین علی (ع) به غذای لذیذ نیست به این است که بتواند قناتی حفر کند و نخلستانی برای فقرا و بینوایان درست کند اساسا انسانیت انسان به این گونه کارهاست.

آیت الله العظمی مظاهری مشق اخلاق دفتر اول فراز هفتم

گردآوری توسط : علی ( عضو کانون خیریه دانشجویی امام حسن مجتبی علیه السلام دانشگاه مازندران)

کانون خیریه دانشجویی امام حسن مجتبی علیه السلام دانشگاه مازندران